Σε είδα: Η φάτσα τους

Σήμερα ήμουν στο Κέντρο Εξυπηρέτησης του πολίτη τζαί εσυνηδητοποίησα μερικά πράματα που συνηδητοποιώ συχνά άμαν είμαι σε μικρούς χώρους με πολλούς αθρώπους.
1. Την αρετή του να μεν δρώνεις εύκολα όπως εμένα.
2. Την κατάρα του να δρώνεις εύκολα όπως ο κύριος μπροστά μου.
3. Πόσο μεγάλο λάθος ένι να ξέρεις ότι δρώνεις τζαί να μεν βάλλεις μια φανελλούα που κάτω που το τζίτρινο πουκάμισο.
4. Την δήθεν αδιαφορία που νιώθουν οι Κυπραίοι για τους αλλοδαπούς ανάμεσα τους, αλλά την δίξα για να κοιτάζουν που κάτω που κάτω.
5. Ο Κυπραίος εν πάντα Κυπραίος όπου τζαί να πάει, με τα κακά, αλλά κυρίως τα καλά του.
6. Ότι αρέσκει μου να παρατηρώ τους αθρώπους.

Τούτο πάντα έξερα πώς μου αρέσκει αλλά σήμερα επήρα την σκέωη ένα βήμα παραπέρα. Εσκέφτηκα πως αν είχα ένα σπέσιαλ αμπίλιτι, θα ήταν να έχω το δικαίωμα να ψηλαφώ τις φάτσες των αθρώπων.
Κοιτάζω τες ρυτίδες στα πρόσωπα παππούδων, τζίντες ρυτίδες που οι ίδιοι εν τους διούν σημασία, οι μεν κυρίες ντρέπουνται για τζίνες. Βαθκιές, χαρακώνουν το πρόσωπο, αυλάτζια εμπειρίας, μεγάλου πόνου, μεγάλης χαράς. Τζαί αρέσκει μου να τες κοιτάζω. Να τους διώ σημασία, να τες παρατηρώ που με θωρούν τζαί που μου λαλούν ρε ποσπόρι καρτέρα τζαί εννα έρτουμε τζαί σε σένα. Τζαί γω απαντώ, έννεν ώρα μου. Καλώς να ορίσετε που εν να εν ο τζαιρός σας.
Αν δείτε ποττέ κανέναν να κοιτάζει με επιμονή τες ρυτίδες ασπρομάλλων παππούδων τζαί σκεφτείτε ΦΡΙΚΚΙΝ ΓΟΥΊΑΡΝΤΟΟΥ, πιέννετε τζαί ρωτάτε, ρε μα είσαι ο Άπολ Ταρτ Τατάν?
Άλλα τζαί νεαρός να εν ο άλλος αρέσκει μου να θωρώ το πρόσωπο τους. Στες γυναίκες αρέσκει μου να θωρώ τα μμάθκια τους. Συνήθως κάπως πρησμένα που την κούραση, λλίο ψηλομμούττικα που πολλές, αλλά στο βάθος θωρείς να λάμπει η καταπιεσμένη τους πσισσίη, θωρείς τα που ποθούν να γελάσουν για μια φορά αληθινά τζαί όι που προσποιητό ενδιαφέρον.
Στους άντρες αρέσκει μου να θωρώ τες παρπέττες τους κυρίως (οκ παραδέχουμε ότι αρκέφκει να ακούετε παράξενο το πόστ. Όμως οποιος έν έσσιει παράξενες συνήθειες να δεί το Αμελί γιατί κατα βάθος έσσει τζαί η ταινία εν να τους ξικομπλεξάρει). Παρατηρώ αν εν κοντές, μακριές, καλοξυρισμένες ή βιαστικές, με μούττιν ή φλάτ, πυκνές, φτανές. Μαθαίνεις πολλά που την παρπέττα κάποιου. Εν σημαντικό πράμα για τους άντρες. Οι γυναίκες ίσως να μεν μπορούν να το καταλάβουν (μερικές μπορούν τζάί καλομπορούν αλλά τέλοσπάντων), αλλά οι άντρες άμαν το καλοσκεφτούν ίσως συμφωνήσουν.
Πραγματικά εύχουμαι να εμπορούσα να περνώ το σσίερι μου που πάνω που τες φάτσες ούλλων τον αθρώπων που ξέρω. Να νιώσω τη ζέστη τους. Να τους νιώσω όπως μόνο τζείνοι ξέρουν να νιώθουν τον εαυτό τους. Να μάθω την παραμικρή λεπτομέρεια πάνω τους. Να βρώ την κάθε τους ατέλεια αλλά να μεν τους την υποδείξω γιατί ξέρω εν να τες αγαπώ μόνο τζαί μόνο επειδή εν ατελείς. Έχω το τούτο. Το πιο άσσιμο, το πιο ζαμουνταρισμένο εν τζίνο που εν να θκιαλέξο. Ίσως που οίκτο, ίσως επειδή φαίνεται μου πιο "αληθινό", πιο αθρώπινο κατά κάποιον τρόπο, έστω τζαί αν εν για σσίλο που μιλώ ή για κάτι άψυχο. Όπως εμείς έχουμεν τες ατέλειες μας, κάτι που εν ατελές, νιώθω ότι ταιρκάζει μου. Τζαί γενικά, ξενίζουν με αθρώποι που γυρέφκουν το φαινομενικά τέλειο. Το τέλειο φωτιστικό, τον πιο όμορφο σσίλο, τες πιο τερκαστές κουρτίνες. Νιώθω ότι αντί να προσπαθούν να τελειοποιήσουν τους εαυτόυς τους, να τους βελτιώσουν, καλλίτερα, αναπληρώνουν το κενό με εργοστασιακά πράματα που ουδεμίαν σχέσην έχουν με το πραγματικό πρόβλημα. Ξενίζει με το πως αντί να ξοδέψουν χρόνο για να βρουν τζαί να αντιμετωπίσουν τζίνο που τους τρώει, προτιμούν να ξοδέψουν χρόνο τζαί λεφτά για να έβρουν την τέλεια μπλούζα που εν να τους κάμει να νιώσουν χαρούμενους, την τέλεια προσφορά στα απορρυπαντικά, το καλλίτερο σετ μαχαιροπίρουνων που το ΙΚΕΑ.
Ξεφεύγω που το θέμα μου όμως. Φανταστείτε κάποιος να τζίζει την φάτσα σας. Εν αρκετά προσωπικό έννεν. Ας πούμε αν έρτει ένας άγνωστος τζαί τζίσει πας τα ρούχα σας μπιγκ ντίαλ, αλλά πας τη φάτσα σας μάλλον εν να ενοχληθείται. Εγώ ναι πάντως. Εν πολλά προσωπικό μέρος. Πίσω του βρίσκεται ότι πιο σημαντικό έχουμε. Τον νού. Οι πιο προσωπικές μας σκέψεις, αναμνήσεις, αμαρτίες, λάθη, πάθη κρύβουνται πίσω που το πρόσωπο. Τζαί κάποιος που σου τζίζει τζιαμέ, έρκεται όσο πιο κοντά τους εν ανθρωπίνως δυνατό, εχτώς τζαί αν εν ο Χάννιμπαλ που εν να σου την ανοίξει 2 ππαλιές.
Έτσι όταν βρίσκουμαι σε ένα τόπο, που είμαστε πολλοί αθρώποι τζαί κοντά ο ένας στον άλλον, όταν η προσοχή μου εν αποσπάται που την οσμή κακού αποσμητικού με δρώματος, τζαί που δυνατές χωρκάτικες φωνές μερικών που μιλούν στο τηλέφωνο, σκέφτουμαι πόσο ευλογημένος είμαι που μπορώ να παρατηρώ τα πρόσωπα τους που τόσο κοντά. Που βρίσκουμαι στην ιδανική θέση για να είμαι τόσο μα τόσο κοντά στες σκέψεις, τες ανησυχίες, τες χαρές, τες λύπες, τες θύμησες, τα συναισθήματα, αθρώπων αγνώστων που εμάθαν να κρύβουν καλά ότι τους τρώει πίσω που πρόσωπα μάσκες, πρόσωπα φαινομενικά αδιάφορα.