Μικρές Χαρές

http://www.youtube.com/watch?v=flkFW5E0XcM

Χωρίς δισταγμό προτρέπω να δείτε τούτη την ταινία μικρού μήκους. Συνήθως ξενίζουμε όταν ακούω τον όρο μικρού μήκους αλλά τούτην είδα την στην εκπομπή Ψιλό Γαζί (σταυρώστε με), τζιαί μου άρεσε. Εν μου αρέσκει να λαλώ πράματα του τύπου εν να σου αλλάξει την ζωή σου φορ έβερ εντ έβερ γιατί μάλλον εν θα το κάμει. Τζιαί κακά τα ψέματα, αν γυρέφκεις την ευτυχία ή οδηγίες για το πως να ζήσεις μέσα που ταινία εν ο λάθος τόπος. Η οδηγίες εν μέσα μας. Ερκουνται με το προ'ι'όν. Πάντως η αλήθκεια εν πως εν μια ωραία ταινία. Τζίνο που ένιωσα εγώ ήταν μια μικρή ανακούφιση πως το να είσαι διαφορετικός, πως το να κάμνεις τζίνο που θέλεις όσο ράντομ τζιαί να ένι εν εν κατακριτέο. Μάλλον επιθυμητό.

Τζιαί εχτώς που τούτο, ότι την υγεία σου μπορεί να τη χάσεις, την όραση σου, τα πόθκια σου, τα αυκιά σου το ίδιο, αλλά έσσιεις πράματα που εν μπορεί να σου τα πιάσει κανένας. Που εν μπορείς να τα στερηθείς ότι τζιαι να γίνει. Την ικανότητα να αγαπάς τζιαί να αγαπιέσαι, την βροχή τζιαί τον ήλιο, τη μυρωδιά του σαπουνιού,τα φύλλα που πέφτουν πάνω σου το φθινόπωρο, το αυθόρμητο γέλιο, τα σουβλάκια του Ορφέα, τες νύχτες του καλοτζιερκού, το παιχνίδι των χρωμάτων στη φύση, το παραπονιάρικο βλέμμα του σσίλλου σου, την αλμύρα της θάλασσας πάνω σου όταν στεγνώσεις.
Υπάρχουν χαρές που εν παγκόσμιες, πάνδεκτες, αιώνιες, αθάνατες. Μικρές τζιαί Μεγάλες. Όταν ούλλα γυρό σου καταρρέουν (ή έτσι νιώθεις) μπορείς να τες νιώσεις. Να σε παρακολουθούν. Σοφές, δοκιμασμένες, χαμογελαστές, αλλά τζιαί πάντα ντροπαλές. Περιμένουν σε εσένα να κάμεις την πρώτη κίνηση.

Η ταινία εν θα σου υποδείξει πιες εν τούτες οι χαρές (αφού για τον καθένα διαφέρουν), αλλά εν να σου κάμει γνωστή την παρουσία τους...