One is the loneliest number

Όντας το 1ο μου ποστ, εν να ενι λλίον εισαγωγικό ως προς το τι να περιμένετε.
Καταρχάς έχω ένα πράμα τζιαι εν μου αρέσκει να μιλώ αμαν ένιξερω. Τούτον εν σημαίνει πως εν έχω άποψη. Απλά προτιμώ να αφήνω τζίνους που ξέρουν να μιλούν.
Γιατί? γράφω επειδή θέλω να ανήκω στο μπλόγκιν κομμούνιτι. Έχουμεν φωνή αλλά εν μιλούμε, έχουμεν απόψεις που κανένας εν τες λαλεί τζιαι επειδη στην Κύπρο, που την εκαταντίσαν τζι που την πόρνη, ζουν αθρώποι αξιόλογοι με αξιόλογα πράματα να πουν. Τα μπλογκς διούν μιαν ελευθερία που εν την βρίσκεις αλλού. Μπορείς να πεις την αλήθκεια χωρίς να σε θωρούν με μάθκια ππιρίλλα τζιαι να βρείς την αλήθκεια μες τα μπλογκς των άλλων. Μπορείς να ξιτιμάσεις χωρίς να θίξεις ή να θίγεσαι έπειδη ο άλλος που θκεβάζει δημιουργεί σε μες στον νουν του όπως σε θέλει. Όπως κρίνει ότι πρέπει να είσαι με βάση όσων λαλείς. Τζιαι γω είμαι δαμέ να λάλω την αλήθκεια όπως εν για μένα. Τζιαι όπως εμένα αρέσκει μου να θκεβάζω μπλογκς άλλων, ελπίζω τζιαι το δικό μου να αρέσει.

Εν μου αρέσκει να γίνουμε κουραστικός, γιαφτό εν θα λαλώ πολλά, ούτε εννα φκάλλω τα σόπσιχα μου. Τζιαι επειδή one is the loneliest number, να περιμένετε τζιαι άλλα μπλογκς.

Γενικά να περιμένετε να θκεβάζετε για τα εξής θέματα...

α)για πσεφτοηθικούς που μας πιάννουν στο περιπέξιμο, κυρίως τηλεοπτικές περσόνες που έχουν τζιαι επιρροή στον κόσμο
β)για πολιτικούς τζιαι όσους εκμεταλλέφκουντε τη δημοσιότητα τους για προσωπική προβολή
γ)για τα κακώς κείμενα γενικά ρε παιδί μου
δ)για τους γκέι, επειδή είμαι γκέι φρέντλι
ε)για τους παπάδες(βλ. β), αν τζιαι εν είμαι απόλυτος, εσσιει τζιαι καλούς
ζ)εν θα λιθοβολούμε άδοξες περσόνες μόνο αλλά όταν πρέπει να πω ένα μπράβο ρε φίλε επαραδέχτικα σε εν να το πω.
στ)ποιήση γιατί έχω μιαν αδυναμία ρε γαμώτο
μετά το στ τί έσσιει?) φα'ί' γιατί είμαι Κυπραίος πάνω απ'όλα. Τζιαι αγαπώ τη χώρα μου. Γιαφτώ είμαι δυσαρεστημένος. Έπειδη ξέρω τι εμπορούσε να ένι, τζιαι θωρώ πως εκατάντισε.