Τζιαμέ που περιμένεις το μάννα, έρκεται το κλάμα, τζιαι τζιαμέ που προετοιμάζεσαι για κλάμα, έρκεται το μάννα. Το μόνο που μεινίσκει τελικά εν να ζεις τζιαι να γελάς. Τζιαί το κλάμα του Θεού ένι.















































Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Εγώ, ο Σίσυφος

Μόνο εμείς εμείναμε πίσω. Να θωρούμε τους αθρώπους-κομμάθκια να πιεννοέρκουνται, ενώ οι φίλοι μας εν πάντα ένα βήμα μπροστά μας –μπροστά που  ούλλα. Εμείναμε εμείς να μετρούμε να φύλλα που εππέσαν, την αναλογία ξερών:χλωρών. Ενώ οι άλλοι ανάφκουν τσιάρα, εμείς ευχούμαστε τζίνο που κρατούμε να αντέξει για πάντα. Εμείς να ζούμε τις ώρες της ζωής μας ενώ οι άλλοι το τωρά. Η διαφορά εν ότι εμείς υποφέρουμε. Η διαφορά εν ότι εμείς είμαστε ο Σίσυφος.

 Αλλά στασιμότητα εν εν μια λέξη που εν να εχρησιμοποιουσα. Προυποθέτει πως το εν το αντιθετο της προόδου τζαι τούτη εν μια λέξη με την οποία διαφωνώ. Ο κύριος λόγος εν ότι εν μια λέξη που ξεφεύγει διευκρίνησης –το ίδιο ισχύει και για την ευτυχία και αγάπη μεταξύ άλλων. Πιο απλά, ακόμα τζαι να θέλω εν πιστεύκω στη λέξη πρόοδος εν μπορώ επειδή εν μπορώ να καταλάβω τί ακριβώς σημαίνει. Τζίνο που ξέρω, τζίνο που με κρούζει εν το ότι οι σιλουέττες γυρώ μου χορεύκουν ενώ εγώ εν μπορώ να κρατήσω καν το ρυθμό. Μεινίσκω  πίσω να φλερτάρω με τα ίδια πρόσωπα, στο ίδιο μπαρ που το λαλούν ζωή. Αλλά όι στάσιμος. Το να είμαι στον ίδιο τόπο εν ισούται με στασιμότητα. Μπορείς να διανύσεις ηπείρους τζαί να είσαι στάσιμος –μπορείς να μείνεις ακίνητος τζαί να τα ξέρεις ούλλα. Η διαφορά εν μεταξύ του να ρωτάς για να μαθαίνεις τζαι να σιωπάς για να μαθαίνεις. Η διαφορά εν μεταξύ του να μεν είσαι τζαι του να είσαι ο Σίσυφος.

Να κουντάς τζίντην πέτρα πας το λόφο απλά για να τη θωρείς να κατρατζιλά πάλε κάτω. Να μεν παρετάς, αλλά τζαι να μεν θεωρείς τον εαυτό σου ήρωα. Να το κάμνεις σεμνά, δίχως φανφάρες, με λλία παράπονα, δίχως ελπίδα, γιατί τούντο πράμα εν ξέρεις τι σημαίνει. Γιατί τί εν η ελπίδα; Να κλείεις τα μμάθκια τζαι να ππηδάς. Ευχαριστώ δε θα πάρω.  Θέλω να έχω τα μμάθκια ανοιχτά τζαι να θωρώ τη μάχη, την ατέρμονη, που συγκινεί θεούς τζαι γίνεται μύθος. Αν το τίμημα ενι να μείνω βιγλάτορας του πόστου μου, ενώ οι άλλοι προχωρούν, εγώ εκατό φορές θωρώ το τιμή μου τζαι προνόμιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου